دیتاسنتر ToR (Top of Rack) چیست؟

معماری ToR کوتاه شده عبارت Top of Rack که به طراحی In-Rack نیز معروف می باشد. در این روش، سوئیچ های شبکه در بالای رک شبکه قرار می‌گیرند و سرورها بطور مستقیم به آن متصل می‌شوند. ToR یک روش معماری برای اتصال تجهیزات شبکه و سرورها در یک دیتاسنتر است.در این روش، تجهیزات شبکه مانند: سوئیچ‌ها در قسمت بالای رک شبکه قرار می‌گیرند، به عبارت دیگر در بالای هر رک سرور یک سوئیچ ToR قرار می‌گیرد.

در این مدل، سوئیچ‌های ToR به‌طور مستقیم به سوئیچ‌های هسته (Core Switches) یا مرکز داده متصل می‌شوند، که این کار اصولا با استفاده از کابل‌ شبکه اترنت انجام میشود. این سوئیچ‌ها معمولاً شبکه‌های لایه 2 هستند و بسته به نیاز، می‌توانند شامل امکانات مدیریتی مانند: VLAN و ترافیک شبکه باشند.

دیتاسنتر EoR (End of Row) چیست؟

EoR (End of Row) در معماری دیتاسنتر، یک روش برای اتصال تجهیزات شبکه و سرورها به یکدیگر است. در این روش، تجهیزات شبکه در انتهای هر ردیف از رک‌ها قرار می‌گیرند. به عبارت دیگر، سوئیچ‌ها و تجهیزات شبکه در هر ردیف از رک‌ها قرار می‌گیرند و سرورها از طریق کابل‌های اختصاصی و مستقیم به این تجهیزات متصل می‌شوند.

در این روش، هر ردیف از رک‌ها می‌تواند شامل چندین سوئیچ و تجهیزات شبکه باشد. سرورها نیز از طریق پچ پنل‌ها یا کابل‌های اختصاصی به سوئیچ‌ها متصل می‌شوند. مزیت اصلی استفاده از EoR در دیتاسنترها، سهولت مدیریت و پیکربندی شبکه است. با قرار دادن تجهیزات شبکه در انتهای هر ردیف، مدیران شبکه می‌توانند به راحتی به تجهیزات دسترسی داشته باشند و تنظیمات و پیکربندی‌های مورد نیاز را انجام دهند.

همچنین، استفاده از معماری EoR می‌تواند امکان ارتقا و افزایش ظرفیت شبکه را فراهم کند. با اضافه کردن سوئیچ‌های جدید به انتهای ردیف‌ها، تعداد پورت‌های موجود برای اتصال سرورها و تجهیزات شبکه افزایش می‌یابد. به طور کلی، استفاده از EoR منجر به ساده‌تر شدن مدیریت شبکه، افزایش امنیت و قابلیت اطمینان و افزایش مقیاس‌پذیری در دیتاسنترها می‌شود.

مزایای استفاده از دیتاسنتر های TOR یا EOR:

استفاده از معماری دیتاسنتر Top of Rack (ToR) و End of Row (EoR) در دیتاسنترها دارای مزایا و فواید خاصی است. در زیر به برخی از مزایا هر یک از این معماری‌ها اشاره می‌کنم:

1. سادگی پیکربندی و مدیریت: در معماری ToR، تجهیزات شبکه در بالای هر رک سرور قرار می‌گیرند. این باعث ساده‌تر شدن پیکربندی و مدیریت شبکه می‌شود و نیاز به کابل‌کشی کمتری دارد.
2. افزایش انعطاف‌پذیری: با استفاده از معماری ToR، می‌توان به سادگی سوئیچ‌های جدید را به شبکه اضافه کرد و ظرفیت شبکه را افزایش داد. این انعطاف‌پذیری در مدیریت و افزایش ظرفیت، امکان تغییرات و ارتقا در دیتاسنتر را فراهم می‌کند.
3. بهبود قابلیت اطمینان: با استفاده از معماری ToR، بار توزیع شبکه بین سوئیچ‌های ToR تقسیم می‌شود. این باعث بهبود قابلیت اطمینان شبکه می‌شود، زیرا خطاها تأثیر کمتری روی تمام دیتاسنتر خواهند داشت.
4. کاهش تأخیر شبکه: با استفاده از معماری ToR، سرورها به طور مستقیم به سوئیچ‌های ToR متصل می‌شوند. این کاهش همگام‌سازی بین سرورها را به همراه دارد و تأخیر در شبکه را کاهش می‌دهد.
5. قابلیت ارتقا و مقیاس‌پذیری: با استفاده از معماری EoR، می‌توان به سادگی سوئیچ‌های جدید را به انتهای ردیف‌ها اضافه کرد و ظرفیت شبکه را افزایش داد. این قابلیت ارتقا و مقیاس‌پذیری در صورت نیاز به پهنای باند بیشتر و افزایش ترافیک بسیار مفید است.
6. امنیت و قابلیت اطمینان: با قرار دادن تجهیزات شبکه در انتهای هر ردیف، دسترسی به آنها مستقیم تر و کنترل بهتری بر روی آنها امکان‌پذیر است. این امر باعث افزایش امنیت و قابلیت اطمینان در دسترسی و مدیریت تجهیزات شبکه می‌شود.

بیشتر بخوانید: 

فناوری اطلاعات و تاثیر آن در جهان امروز